ایده ی اولیه ی گسترش پارک علوم Granada که توسط یک معمار اسپانیایی به نام Carlos Ferrater انجام شده، قرار گرفتن تمامی قسمت های این مجموعه با کاربری های مختلف، زیر یک بام به پوسته ای سرتاسری و یکپارچه بود؛ در حقیقت فضاهای خالی ای که بین مکعب های بزرگ و کوچکی که کاربری های مختلف را تشکیل می دادند، با استفاده از یک بام پر جنب و جوش به هم مرتبط شده ند.
ایده ی استفاده از یک سازه ی سه بعدی با این تنوع حرکت در فضاها و توانایی گرفتن اشکال مختلف ، می تواند برای پوشش بسیاری از فضاهای باز یا اتصال چند کاربری مختلف به هم مورد استفاده قرار بگیرد ( مقایسه کنید با بام های یک پارچه و کسالت بار اسپیس فریم یا خرپا … )
بامی که برای این مجموعه استفاده شده، یک صفحه ی تا شده ی پیوسته است که بنا بر تغییرات توپوگرافی در طول این بنا یا مواردی که نیاز به بام های بلند بوده، مانند نمایشگاه ها، شیب های متفاوتی را گرفته است. همچنین در قسمت هایی، به صورت یکپارچه، برای راهنمایی حضار در بین این ساختمان ها، نورپردازی هایی بر روی این بام انجام می شود ؛ در نمای این بنا هم می شود شباهتی بین قرار گرفتن متوالی این بام ها کنار هم و کوه هایکه شهر Granada را احاطه کرده دید .
اختلاف سطح هایی هم که بنا بر قرار گرفتن نا منظم و شیب دار این صفحات ایجاد می کند، وسیله ایست برای گرفتن نور طبیعی خورشید و ایجاد یک تهویه ی مناسب.
شروع این پروژه سال ۲۰۰۴ و اتمام آن اواخر سال ۲۰۰۸ بوده؛ مساحت کل این مجموعه چیزی حدود ۴۸۳۷۷ متر مربع است و تقریبا” ۵۰ میلیون دلار آمریکا هزینه ی ساخت آن شده.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر