سردمداران معماری مدرن با صنعت آمیختند و ساختمان را چون ماشینی دیدند که باید تمامی اجزایش کاربردی باشد، و شهر ها هم (که از قبل ماشینی بودند) شکل دیگر به خود گرفتند. اصول شهرسازی مدرن نخستین بار توسط کوربوزیه مطرح شد و کم کم از دهه 50 با ساخت دو شهر برازیلیا (برزیل) و چندیگار (هند) آغاز شهر سازی مدرن بود. آسمانخراشهای مرتفع، ساختمانهای چند منظوره، خیاباتهای وسیع که چون رگهایی در کالبد شهر قرار داشتند.
اما بعد از 2 دهه این شهرها به شدت مورد انتقاد نظریه پردازان پست مدرن قرار گرفت. آنان بر این باور بودند که در این شهرها انسان در جایگاه دوم قرار گرفته اند و هیچ مدول انسانی در این شهرها رعایت نشده است. گرچه به ظاهر شهر برای آدمی ساخته شده اما در باطن فصل ممیزی بین شهر و فرد است. و این فصل ممیز صنعت بوده. ساختمانها مانند هیولای بتنی با چشمان شیشه ای در برابر تو قرار می گیرند. و تو روزانه بارها از میان آنها عبور می کنی.
در دهه 80 با افزایش میزان خستگی، افسردگی، خود کشی و . . . روانشناسان دست اتهام به روی صنعت، شهر و شهرنشینی دراز کردند. آنها اعتقاد داشتند که صنعت و خشکی آن باعث خشکیدن روح انسانی می شود. روح انسانی در برخورد با صنعت شکسته. آنها همچنین اعتقاد داشتند که فرم شهرهای جدید در شکل گیری این نابسامانی ها دست دارد. راه رفتن در مجموعه ای از آسمانخراش های بزرگ کم کم در فرد احساس نا امنی، ترس، اضطراب و افسردگی ایجاد می کند. رنگ سرد بتن و خشکی آن بر روح آدمی تاثیرسوئی دارد. رنگ خاکستری در وسعت بالا بعد از مدت کوتاهی احساس سردی و افسردگی در انسان ایجاد می کند.
حال پس از گذشت 1 سده از آغاز جنبش مدرن و تقریبا شکست بسیاری از نظریات آنها حال انسان گرایی معنای نو به خود گرفت. شهرهای گذشته گرچه دیگر شکل خود را گرفته و نمی توان تغییرشان داد اما برای پیوند بیشتر میان انسان و شهر راه کوتاه است. نور پردازی، رنگ آمیزی، استفاده از طبیعت و . . . راههایی برای این حل موضوع می باشد.
نمونه ای از این موارد رشته های The Sequence در بروکسل می باشد.
The Sequence؛ رشته های بین مردم و سیاست
در دهه 80 با افزایش میزان خستگی، افسردگی، خود کشی و . . . روانشناسان دست اتهام به روی صنعت، شهر و شهرنشینی دراز کردند. آنها اعتقاد داشتند که صنعت و خشکی آن باعث خشکیدن روح انسانی می شود. روح انسانی در برخورد با صنعت شکسته. آنها همچنین اعتقاد داشتند که فرم شهرهای جدید در شکل گیری این نابسامانی ها دست دارد. راه رفتن در مجموعه ای از آسمانخراش های بزرگ کم کم در فرد احساس نا امنی، ترس، اضطراب و افسردگی ایجاد می کند. رنگ سرد بتن و خشکی آن بر روح آدمی تاثیرسوئی دارد. رنگ خاکستری در وسعت بالا بعد از مدت کوتاهی احساس سردی و افسردگی در انسان ایجاد می کند.
حال پس از گذشت 1 سده از آغاز جنبش مدرن و تقریبا شکست بسیاری از نظریات آنها حال انسان گرایی معنای نو به خود گرفت. شهرهای گذشته گرچه دیگر شکل خود را گرفته و نمی توان تغییرشان داد اما برای پیوند بیشتر میان انسان و شهر راه کوتاه است. نور پردازی، رنگ آمیزی، استفاده از طبیعت و . . . راههایی برای این حل موضوع می باشد.
نمونه ای از این موارد رشته های The Sequence در بروکسل می باشد.
The Sequence؛ رشته های بین مردم و سیاست
هنرمندی بلژیکی به نامArne Quinze ، چند روز پیش از یکی از کارهای خود که در بروکسل، که از دور تا دور پارلمال بلژیک تا کاخ ریاست جمهوری اجرا شده بود پرده برداری کرد؛ وی نام این اثر را The Sequence به معنای رشته ها گذاشته :
«Quinze» این اثر را برای نمایشگاهی که ماه قبل در بلژیک برگزار شده بود طراحی کرده بود، ولی وی شاید در آن زمان هیچ گاه فکر اجرای آن با این وسعت را هم نمی کرد، به اضافه ی این نکته که این رشته ها حداقل تا ۵ سال آینده هم در این مکان باقی خواهند ماند. این نوار ها که از جنس چوب هستند، نمایی کاملا” متفاوت و جدید به محیط قدیمی و سرد آن ناحیه داده اند، ولی این دلیل، تنها یکی از دلایل برپایی این اثر هنرمندانه است.
خود Quinze ، این رشته ها را پلی می داند بین سیاستمداران و مردم در شهر؛ همچنین وی این رشته های در هم گره خورده را نماد تقابلات انسانی می داند که امروزه با پیشرفت تکنولوژی روز به روز در حال رنگ باختن است؛ حتی این رشته ها می تواند وسیله ای باشد که به کمک آنها، توجه مردم به نمایندگان سیاسی خود بیشتر شود تا هیچ گاه فراموش نکنند که در این دو ساختمان چه اتفاقاتی در حال روی دادن است.
اما اگر از نکات نظری ای که پیرامون این اثر است بگذریم، Quinze این رشته ها را که نوعی سازه ی در هم تنیده محسوب میشد، با چوب و بتن ( به عنوان ستون ) ساخته است. زیرا به عقیده ی او استفاده از مصالح طبیعی ( چوب) به این کار جنبه ی انسانگرایی بیشتری میدهد. حتی جالب است بدانید به ازای هر درختی که برای استفاده از چوب آن قطع شده، درختی جدید در بروکسل کاشته شده است …
معماری 85 نقد و ویرایش کرابی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر